/غَمِ افغانستان؛ مرد میدان کُجاستی؟/ مادر هم نباشی می فهمی؛ غصه دل مادر را؛ مادری که صبح شنبه چارقد سفید دخترک را سرش کرد تا برود و روی نیمکت های کهنه صنف(کلاس) پنجم بنشیند و سواددار شود؛ سواددار شود تا برای خودش کسی شود؛ اما دریغ و دریغ!